Symfonia. Biznes gotowy na zmiany

Jak sprawnie i skutecznie zarządzać firmą?

Inne tematy:

Szukaj informacji

Definicja

Opodatkowanie na zasadach ogólnych (według skali podatkowej)

Na czym polega opodatkowanie na zasadach ogólnych?

Opodatkowanie na zasadach ogólnych jest najczęstszą formą obliczania PIT od dochodów z działalności gospodarczej osób fizycznych. Podstawą opodatkowania jest osiągnięty w ciągu roku kalendarzowego dochód, czyli kwota wynikająca z pomniejszenia uzyskanych przychodów o poniesione koszty. Taki model rozliczeń oznacza, że dla oszacowania wysokości dochodu podatnik musi prowadzić ewidencję nie tylko przychodów firmy, ale także ponoszonych wydatków.

Opodatkowanie według skali charakteryzuje się występowaniem progu dochodowego ustalonego na poziomie 85 528 zł. Dla dochodów uzyskanych w ciągu roku poniżej tego progu skala podatkowa wynosi 17% wartości dochodu, przy czym podatek należy pomniejszyć o kwotę wolną od podatku. Dochód powyżej progu opodatkowany jest według skali 32%, a należną daninę należy pomniejszyć o kwotę wolną zgodnie z przepisami.

Zalety i wady opodatkowania na zasadach ogólnych

Opodatkowanie według skali podatkowej może być opłacalne dla osób fizycznych nieuzyskujących wysokich dochodów. O ile poziom dochodów pozostaje poniżej progu dochodowego, stawka 17% jest korzystniejsza w porównaniu do stawki 19% obowiązującej w podatku liniowym (w którym nota bene podatek liczony jest od przychodu a nie dochodu firmy). Im jednak wyższe dochody, wyraźnie przekraczające próg, zasady ogólne stają się mniej opłacalne, choć też nie zawsze. Dlaczego? Ponieważ w opodatkowaniu na zasadach ogólnych podatnik może rozliczać ulgi (dokonywać odliczeń od podatku oraz podstawy opodatkowania), a także rozliczać się wspólnie z małżonkiem. Jeśli zatem pomimo wysokich dochodów jednego małżonka drugi wykazuje niskie dochody lub nie ma ich wcale, może się okazać, że we wspólnym rozliczeniu opodatkowanie według skali będzie najkorzystniejszą formą. Warto też dodać, że opodatkowanie na zasadach ogólnych umożliwia podatnikowi zaliczanie do kosztów prowadzonej działalności różnego rodzaju wydatków związanych z jej prowadzeniem, a także koniecznością pozyskania, zabezpieczenia i utrzymania przychodów. Możliwe jest także rozliczanie strat z okresów ubiegłych. Wszystko to oznacza, że każdy udokumentowany koszt kwalifikowany (tzn. taki, którego zgodnie z obowiązującymi przepisami nie zakwestionują organy skarbowe), pomniejszy podstawę opodatkowania i tym samym wpłynie na obniżenie kwoty podatku dochodowego.

Niewątpliwie wadą opodatkowania według skali jest wysoka stawka podatku dochodów powyżej progu dochodowego – to aż 32%. Innym minusem jest większa ilość formalności związanych z ewidencją (konieczność rejestracji nie tylko przychodów, ale także wszystkich kwalifikowanych wydatków) w porównaniu do innych form opodatkowania, czyli podatku liniowegoryczałtu i karty podatkowej. Podatnik zobowiązany jest prowadzić Podatkową Księgę Przychodów i Rozchodów oraz sporządzać na koniec roku kalendarzowego spis z natury, w którym należy ująć m.in. nabyte materiały i towary. Oczywiście obowiązki ewidencyjne i prowadzenie księgowości można przekazać biuru rachunkowemu.

Podsumowując, do zalet opodatkowania według skali podatkowej zaliczyć można:

  • korzystną skalę 17% dla dochodu rocznego poniżej 85 528 zł;
  • możliwość wspólnego rozliczania PIT z małżonkiem (w tym także rozliczania jako osoba samotnie wychowująca dziecko);
  • możliwość wykorzystania ulg podatkowych (w tym ulgi na dzieci);
  • prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania o poniesione wydatki związane z prowadzeniem działalności i pozyskaniem przychodów.

Wady opodatkowania według skali podatkowej to:

  • niekorzystna stawka podatku (32%) dla dochodów powyżej 85 528 zł;
  • obowiązki związane z ewidencją i przetwarzaniem informacji o kosztach firmowych.

Ulgi i odliczenia w PIT według skali podatkowej

Podatnik rozliczający podatek na zasadach ogólnych może skorzystać z dwóch kategorii odliczeń: zmniejszających podstawę opodatkowania (dochodów) oraz zmniejszających podatek do zapłaty.

Odliczenia zmniejszające dochód:

  • wpłaty na Indywidualne Konto Zabezpieczenia Emerytalnego (IKZE) – do limitu określonego dla danego roku podatkowego;
  • ulga termomodernizacyjna;
  • ulga na badania i rozwój (do 150% wydatków kwalifikowanych);
  • składki na ubezpieczenie społeczne poniesione w roku podatkowym;
  • ulga na Internet;
  • ulga na leki;
  • ulga na sprzęt rehabilitacyjny (z orzeczeniem o niepełnosprawności);
  • ulga na samochód (z orzeczeniem o niepełnosprawności);
  • darowizny – na cele charytatywno-opiekuńcze kościołów, na kult, na organizacje społeczne, na krwiodawców oraz na cele edukacji zawodowej.

Odliczenia zmniejszające podatek do zapłaty:

  • ulga na dzieci (ulga prorodzinna);
  • składki na ubezpieczenie zdrowotne poniesione w roku podatkowym;
  • ulga abolicyjna – za pracę za granicą.

Zaliczki i rozliczenie roczne

Opodatkowanie na zasadach ogólnych wymaga zapłaty zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku w okresach miesięcznych lub kwartalnych. Z opcji kwartalnego rozliczenia podatku mogą skorzystać ci podatnicy, którzy uzyskują dochody roczne poniżej równowartości 2 mln euro, a także firmy rozpoczynające działalność gospodarczą.

Zaliczki PIT należy wpłacać do 20. dnia miesiąca następującego po okresie rozliczeniowym (miesiącu lub kwartale). W ciągu roku podatnik nie ma obowiązku składania żadnych deklaracji podatkowych związanych z rozliczaniem PIT, natomiast do 30 kwietnia musi złożyć roczne zeznanie podatkowe za rok ubiegły (deklaracja PIT-36).